Vegas - Death Valley

14 september 2018 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Het is even wennen dat het nog steeds prachtig weer is. Zijn we van onze Europese vakanties niet gewend. 

Nog even flink water gekocht en getankt. Het bekende Las Vegas welkomsbord nog even bezocht en aansluitend door naar de van de tv bekende Pawn Shop. Dat is dus één commerciele kermis. Parkeren "moet" tegen betaling op hun parkeerterrein maar 1 straat verder mag je 2 uur gratis staan. Moet je wel even 200 meter lopen..

Voor de deur staat een rij bezoekers en we besluiten dat we het wel geloven. Op naar de natuur, op naar Death Valley.

We pakken de 95 en sukkelen op ons gemakje de rust in. Onderweg stoppen we even in Indian Springs om even wat te lunchen. Een weinig boeiend, beetje treurig, dorp. Na het gekkenhuis Vegas is dit weer even wennen. We vinden een raamloos restaurant, "Oasis", waar in grote letters "toegang boven de 21" op de muur staat. Bij de naast gelegen winkel vragen we of er een ander restaurant is. Nee, dit is het enige maar als je door de rode deur gaat mag iedereen binnen.

Vergat ik op dag 2 te vermelden. We hebben een zonwering voor achter de voorruit van de auto, gekocht voor 8 dollar of zo. Deze gebruiken we veel en het werkt echt. Scheelt flink in de binnentemperatuur. Het is loeiheet bij dit restaurant dus hij gaat weer achter de voorruit.

Bij binnenkomst overvalt ons het gevoel dat we in een spannende film terecht komen.. Er is niemand. Het restaurant is sinds de oprichting (jaren '60?) niet meer aangepast. Na een tijdje kuchen en geluid maken bij de balie ontdekken we de bel. Hierop verschijnt een oudere dame die ons later voorziet van een prima lunch. Het toilet is in de barruimte dus er moet een ouder mee als de kinderen naar het toilet moeten.

Een verrassende tussenstop maar wel eentje naar mijn hart. Lekker Amerikaans en lekker origineel.

Weer onderweg gaan we even de weg af om te kijken bij de ingang naar Area 51, bij Mercury. Het gaat nergens over maar het voelt zo leuk spannend. Grote borden waarschuwen voor ernstige gevolgen maar na een paar minuten kunnen we ongeschonden weer verder.

Een leuke stop is die in Amargosa Valley. Hier tanken we weer even. Een volle tank is hier gewoon belangrijk. We drinken wat in het Area 51 Alien Centre en giechelen wat om het naast gelegen bordeel. 

Op de kruising slaan we links af, de 373 op. Nog een kleine 100 kilometers door een spannend gebied. De omgeving wordt leger en leger en toch staan er huizen. Ongelooflijk dat je hier wil wonen. Je kan toch geen kant op? De route naar ons hotel in Furnace Kreek is geweldig mooi. Zabriskie point, Artist Drive en Badwater. Hier pakken we de 48 graden mee maar we genieten volop. Wat een landschap.

Een beetje gehypnotiseerd, denk ik, rijd in met volle overgave Furnace kreek voorbij maar na 10 minuten valt het muntje en keren we om.

Het hotel, bij het Borax museum, heeft iets weg van een jeugdherberg. Eetzaal en kamer ogen gedateerd maar de omgeving is bikkelhard dus ik vergeef het ze. Het avondeten is niet heel bijzonder en knap aan de prijs maar er is hier verrassend weinig concurrentie. Van onze kamer naar het restaurant is amper 300 meter lopen maar we pakken de auto. Met airco.

Na het eten gaan we met de auto nog even een donker gebied in omdat ik graag de sterren wil fotograferen. Al puffend op de hete grond, want klein statief mee, bedenk ik me wat hier misschien aan engs kan rondkruipen en na een minuut of 10 stop ik er mee. Zwaar oververhit besluiten we af te koelen in het zwembad bij ons hotel. 

Na de sprong in het water worden we omsloten door ......warm water. Bad word gevuld door warm bronwater. Dit verfrist helemaal niet en al die arrogante Fransen die niet kunnen zwemmen maar wel ruimte claimen doen ons besluiten er uit te gaan.