Zion- Las Vegas

Al onze troep weer in de auto gelegd en besloten dat we de auto bij het hotel laten staan. Uitchecktijd is 11:00 uur maar dat zal wel los lopen. Het is nog geen 5 minuten lopen naar de pendelbussen van Zion en we besluiten de bus naar Weeping Rock te nemen. We halen niet het maximale uit Zion maar we moeten nog door naar Las Vegas.

De rit door het park is mooi en Weeping Rock ook. In mijn beleving is het gewoon een rots waar water langsloopt maar het toerisme vraagt natuurlijk om spannende namen. Nog even koffie gedronken op een terrasje bij de ingang. Mocht iemand daar een hoed hebben gevonden, die was van mij :(

Via, toch ook weer een prachtige route, naar Las Vegas gereden. Na Los Angeles staan we weer eens in de file. Ook hier valt op dat Amerikanen liever niet hebben dat je van rijbaan wisselt om af te slaan. 

Ons hotel ligt buiten het centrum en is het Westgate Flamingo Bay Resort. Een gated community met allemaal appartementen. In het midden is een zwembad. Hier hebben we een royaal appartement met 2 slaapkamers, 2 badkamers, een keuken, eethoek en woonkamer. Om niets te missen heeft iedere kamer een enorme flatscreen-tv.. Parkeren is uiteraard op loopafstand en alle parkeerplaats hebben een afdak tegen de bakkende zon.

Om de een of andere vage reden komt er een dame van het hotel in ons appartement iets vertellen over Vegas maar de strekking ontgaat me een beetje. Ze is heel blij en ik weet nu niet of ik een fooi moet geven of niet. Als ze gewoon heel blij is is ze misschien beledigt door de fooi maar als ik niks geef misschien ook wel. Ik besluit niets te geven want ze is volgens mijn redenatie toch beledigd. 

Het hotel heeft een pendelbus naar Freemontstreet. Er zit een kloon van Whoopi Goldberg achter het stuur en onder stevige hiphopmuziek brengt ze ons naar Freemont. 

Hier 3 uur rondgeslenterd en ons verbaasd over deze gekke wereld. Herrie overal, lichtjes overal, vreemde figuren overal en de hitte, overal.