Death Valley - Lee Vining

Dankzij de bulderende airco goed kunnen slapen. We ontbijten in de eetzaal met iets van vage aardappelen, ei en een worst. Alles opgediend op plastic. We hebben nog nooit zoveel afval gemaakt als in deze vakantie.

Buiten zien we dat het hotel op flink wat plaatsen aan het renoveren is en het ziet er veelbelovend uit.

We rijden vandaag via de 190 het park uit, langs Stovepipe wells. Het is puur genieten. We stoppen overal en lopen wat langer rond bij de Mesquite sanddunes. Het lukt me hier redelijk een foto te maken zonder mensen er op maar het is er wel heel druk.

De route wordt mooier en mooier en verandert in een, goed berijdbare, bergweg met prachtige uitzichten. We stoppen nog even bij een restaurant in Panamint Springs maar daar mag je alleen eten maar niet alleen koffie drinken. Als dank gebruiken we even het toilet en gaan weer verder. Op het terras bied een Amerikaan mij, vanuit het niets, excuses aan omdat zij Trump hebben. "We have Mark", heb ik maar gemompeld. Na een leuk gesprek, verder de weg op. 

We zouden wel in slow motion willen rijden want het wordt mooier en mooier. Onderweg nog even getrakteerd op een laag overjagende straaljager. 

De rest van de route naar Lee Vining is mooi maar we zijn verwend na alle mooie routes tot nu toe dus we sluimeren min of meer door naar Lee Vining. In Bishop nog even getankt en wat boodschappen gedaan.

Ons hotel in Lee Vining, Lake View Lodge, is netjes. Saaie kamer maar het is allemaal netjes. Hier staat een magnetron en een koelkast dus we konden zelf wat eten maken. 

We besluiten Bodie te laten zitten. Niemand heeft nog zin in een rit van 100 km. Ik ga nog even op fotojacht bij het visitorcentre van Mono Lake en besluit na zonsondergang dat het weer genoeg is voor vandaag. De grote hitte is trouwens vervangen door een aangename 22 graden.