Los Angeles naar Grand Canyon

Voor ons de langste rit in deze vakantie, een kleine 800 kilometer. In Europa toch wel een afstand waar we altijd tegenop zien. Voor vertrek nog even aanvullen bi de Target en daarna de snelweg op. 

De ligging van het hotel pakt nu gunstig uit want na een klein half uurtje zijn we uit de drukte en rijden we vrijwel solo. Cruisecontrol aan en gaan. Heerlijk.

De route die me op Google maps zo saai leek blijkt verrassend afwisselend. De buitentemperatuur loopt flink op en bij een tussenstop in Needles tikken we de 42 graden aan. Heet maar wel gaaf om eens mee te maken. 

Onderweg genieten van van het afwisselende landschap en de volmaakte rust van onze Ford. Die is dus gemaakt voor dit soort ritten. Nog even een korte stop in Williams waar naast de macDonalds een achterlijk grote Amerikaanse vlag hangt. Hierna de 64 op om bij de Grand Canyon-"kassa" de parkenpas á 80 dollar te kopen.

We overnachten in de Yavapai Lodge en krijgen een kamer in het west-gedeelte (als ik het goed heb). Dit zijn de lage huisjes en ook gelijk de oudste. Parkeren kan simpel voor de deur. Bij binnenkomst slaat de hitte ons tegemoet en we besluiten een omboeking naar een kamer met airco te vragen.

Bij de receptie bleek alles al vol te zitten maar er werd geregeld dat we 2 verplaatsbare fans kregen. Uiteindelijk bleek onze kamer 's nachts prima af te koelen en waren we blij met het feit dat we, in tegenstelling tot de kamers in de  hoogbouw", lekker buiten konden zitten. Okay, je moet wel even op stoelenjacht want per 10 kamers zijn er 6 stoelen, of zo. 

De supermarkt bood genoeg opties om zelf een maaltijd in elkaar te draaien en, hoera, er is een mooie collectie gekoeld bier.