Los Angeles

De voorraden aangevuld bij de Target Supermarkt, die op enkele minuten rijden van het hotel ligt en Los Angeles ingereden naar het Hollywood sign. De op internet overal rondzingende straat van waar je de letters het beste kan zien was afgeladen vol met klungelende toeristen in te grote huurauto's (..). Vanuit de woonwijk zijn de letters echter ook best goed te zien. De reis heuvel af was voor mij gelijk een goede kans om wat handiger te worden met de grote Ford. Met een lengte van 6 meter, een breedte van 2 meter en een gewicht van rond de 3000 kilo wijkt deze auto nogal af van het 1.2 litertje waar we thuis mee rijden.

Hollywood Boulevard was de volgende stop. Hier de auto in een parkeergarage (hoek Hollywood Boulevard en N El Centro avenue) gestald en verder gaan lopen. Valt verder weinig over te vertellen. Het is allemaal leuk om een keer te zien en je breekt je nek over de vergane glorie.

Doorgereden naar Rodeo Drive. De jetset wereld lijkt ons leuk om te zien en zoon wil graag dikke sportauto's zien. Geparkeerd in een garage aan de N Cresentdrive en via de Clifton way voorlangs het Spa Montage hotel gelopen. Op het parkeerterrein staan al wat mega dure auto's te pronken. Als er een krakkemikkig toyotaatje aan komt sukkelen is de hilariteit groot. 

Bij een ATM getracht te pinnen met onze van werelddekking voorziene bankpassen maar dat werkt niet en dat zou ook niet gaan werken. 

Rodeo drive is een wereld van zien en gezien worden en is de moeite waarde om eens een duik te nemen in de wereld van glitter en glamour. Aansluitend binnendoor (mooie woonwijk) doorgereden naar het Beverly Hills hotel om daar even rond te kijken. Ook indrukwekkend en een flink contrast met ons eigen hotel.

Doorgereden naar Santa Monica voor een bezoek aan de pier. Omdat er een flinke file op de snelweg stond zijn we binnendoor gereden maar dat is ook gewoon druk. Uiteindelijk een uur gereden voor een kilometer of 20 maar er valt genoeg te zien. Het is nog even een klus om op het parkeerterrein naast de pier te komen maar dat is gelukt en na een bezoek aan het openbaar toilet onder de pier (yuk), de pier bezocht. Het is een leuke kermis, vol kleur en geluid en het zicht over land en zee is prachtig.

Bij Del Frisco's Grille (bij het kruispunt voor de pier). Hier kennisgemaakt met: "Hi, I'm Samantha and I'm your host for tonight" en de refills. 120 Dollar lichter maar goed gegeten keren we hotelwaarts. Het is inmiddels donker en alle snelwegen zitten compleet vast. Het is een kilometer of 50 rijden naar het hotel en ik weet niet hoe maar uiteindelijk komen we aan. Het verkeer is dan wel heel beschaafd maar de snelwegen zijn niet zo makkelijk te overzien als bij ons waardoor het best lastig rijden is. Met enige regelmaat moet ik toch wat voorrang afdwingen maar dat lukt met onze rijdende eengezinswoning best aardig.